Bir hayal kurdum. Beklide hiç gerçekleşmeyeceğini bildiğim halde, inandım ona. Pembe renge boyadım düşlerimi, yazıya döktüm söyleyemediklerimi. Beceriksizce harfleri sıraladım. Beğenildiğini gördüğümde, yaşam kadar şaşırdım. Sonra korkmaya başladım hayallerimden, düşlediklerim kocaman insanların işleriydi. Kendini bilmek, ileride acı çekmekten kurtarabilirdi beni. Beklide bunlardan sakınabilmek için, asla değmemeliydi ellerim kalemlere, ama engel olamadım sözcüklerin zihnime girmesine. Şimdi pes ediyorum. Denemelisin diyen iç sesime, yazmaya devam et diyen yüreklere, İNADINA YAZIYORUM diyorum...
BİGE AKSOY
Bana göre dünyadaki en yaratıcı ve kendi kendi besleyen olgu tevazudur.Gösterdiğin tevazu da kalemine ayrı bir renk ve ahenk katıyor, eline ve yüreğine sağlık...
YanıtlaSilHer zamanki gibi yanımdasın, bu yolda hiç eksilmezsin, dostluğunu her daim hissettirirsin inşallah.:))
YanıtlaSil